Bert Sonneveld

Een week geleden waren de verkiezingen voor een nieuwe Tweede Kamer. De naar de flanken opgeschoven VVD en PvdA groeiden sterk ten koste van de echte flanken van respectievelijk PVV en SP. Het politieke midden van CDA en D66 bleef leger dan ooit. Het CDA heeft een all-time-low behaald: 13 zetels. Een historisch perspectief. Terug naar 50 jaar geleden; 1963. Het CDA bestond nog uit drie afzonderlijke partijen: KVP, ARP en CHU. De CHU had in dat jaar – net zoals het CDA nu ook – 13 zetels. Ook de ARP had er toen 13. De KVP kreeg bij deze verkiezingen 50 zetels. Bij elkaar dus 76 zetels in de Tweede Kamer; oftewel een meerderheid. Het CDA nu is dus even groot – beter gezegd even klein – als de kleinste van de drie voorgangers van de partij. Drama. Hoe komt dit? En belangrijker hoe komt het weer goed? Het CDA komt met een commissie om dat te onderzoeken. Hier is alvast mijn analyse en enkele oplossingen. Inhoud Wij, CDA-ers, vinden de inhoud het allerbelangrijkst.

Nederland heeft afgelopen woensdag gekozen. Een kwart koos voor Mark Rutte en een kwart stemde op de club van Diederik Samsom. Hun partijen waren naar de flanken opgeschoven om respectievelijk PVV en SP de wind uit de zeilen te halen. En dat lukte. Het politieke midden bleef leger dan ooit. En is dat erg? Ik vind van wel. Want met Rutte krijgen we wel meteen veel VVD-ers en hun ideeën er ‘gratis’ bij. Marktwerking en ik-cultuur gaan hand in hand. En Samsom? Ook hij neemt zijn vrienden en denkbeelden mee. Willen alles oplossen door het bedenken van veel overheidsregeltjes. En nóg meer regeltjes. Dat tezamen zal uitmonden in een doorgeschoten graai-cultuur dat de overheid probeert tegen te gaan met veel regels. Afgelopen week hoorde ik dit verhaal. Het speelt af in een bedrijf met maximaal twintig medewerkers op kantoor. En zij hebben een snoeppot, Energybox genaamd. Aan het begin van de maand zit deze box vol met lekkere marsen, twixen, dropjes etc. En aan het eind

         Michel Rog op campagne in Muiden (Foto: Fred Blaas) Ik stem op 12 september 2012 op nummer vijf van lijst vier. In mijn vorige column heb ik dat uitgebreid uit de doeken gedaan. Ik stem op Michel Rog. En jij dan? Stem jij ook op Michel Rog? Michel Rog In deze column wil ik jou overtuigen om ook op Michel Rog te gaan stemmen op aanstaande woensdag. Nog even de belangrijkste argumenten op een rij. Michel Rog is niet voor niets hoogste binnenkomer op de CDA-lijst. Op nummer vijf. Met stip. Michel Rog is een maatschappelijke smaakmaker. Hij is voorzitter van CNV Onderwijs. Bekend met ons onderwijs; van haver tot gort. Ook de arbeidsmarkt en ons poldermodel kent Michel van zeer nabij. Michel Rog heeft gekozen voor de Gooi en Vechtstreek om campagne te voeren en zal na 12 september onze man in ‘Den Haag’ zijn. Michel Rog bezocht ‘Speeltuin en theehuis Heidezicht’, waar hij sprak over zonne-energie, initiatieven van onderop en verkleinen van de afstand met d

           Bert Sonneveld (l) en Michel Rog (r) op campagne in Bussum Op 12 september 2012 stem ik op nummer vijf van lijst vier. Op Michel Rog. Dat mijn stem naar het CDA gaat, dat zal voor niemand een verrassing zijn. Het verkiezingsprogramma zit gewoon hartstikke goed in elkaar. Er worden de juiste keuzes gemaakt voor de toekomst van Nederland. Staatsschuld terugbrengen en hervormen gaan hand in hand. De CPB-doorrekening laat positieve uitkomsten zien. Goed voor werk, gezin en samenleving. En Buma voert een goede campagne door te benadrukken dat wij hard toe zijn aan een nieuwe moraal. Dan nog even over de keuze rechts of links; de keuze tussen Rutte en Roemer, of inmiddels Rutte en Samsom. Zo simpel is het natuurlijk niet. En zo werkt het niet in Nederland. We hebben geen tweepartijenstelsel. Nee, wij kennen zeer uiteenlopende partijen. En daar moeten we trots op zijn. Strategisch stemmen werkt niet. Het vooraf toch niet bekend is hoe de coalitiebesprekingen na 12