Bert Sonneveld

Siciliaanse zoutwinning - 5 Zijn politici verantwoordelijk voor stijging van werkloosheid? Ja. Kunnen politici banen scheppen? Nee. Hoe zit dit, zal je je afvragen. Laat me het uitleggen. Sinds Rutte is aangetreden als minister-president is de werkloosheid in Nederland explosief gestegen. Onder zijn voorganger waren we nog kampioen van Europa met de laagste werkloosheidcijfers. Maar de laatste drie jaar hebben allerlei landen ons ingehaald. Er zijn nu vier landen met een lager werkloosheidpercentage: Oostenrijk, Malta, Luxemburg en – het grote – Duitsland. In Nederland hebben wij nog steeds te maken met een stijgende werkloosheid. Terwijl het werkloosheidpercentage in veel landen nu daalt: naast de eerder genoemde landen, gebeurt dat in onder andere Denemarken, het Verenigd Koninkrijk, de Baltische landen en Ierland. En als we naar de trend kijken, is het nog dramatischer gesteld. De voorsprong op landen als België, Tsjechië, Zweden, Finland en Fran

Siciliaanse zoutwinning - 4 Het CDA staat op een tweesprong. Ruim een jaar geleden heeft Nederland voor een nieuwe Tweede Kamer gestemd en is er een minderheidskabinet van VVD en PvdA geformeerd. Het CDA voert oppositie. En deze herfst zal het CDA duidelijke keuzes moeten maken. Ik noem er drie. Verder nivelleren of extra banen, banen, banen. Het kabinetsbeleid is – zoals we inmiddels allemaal weten – de resultante van een kaartspel. De PvdA koos voor nivelleren. De VVD koos voor een tekort van maximaal 3%. Gevolg is een kabinetsbeleid van nivellering en lastenverzwaring. En dat terwijl Nederland al in de top 7 staat van meest genivelleerde landen in de wereld. Juist meer werken moet meer gaan lonen. Wat dat betreft is de vlaktaks uit het CDA-verkiezingsprogramma veel beter. Weg met allerlei aftrekposten. Voor iedere euro die iemand extra verdiend houdt hij of zij 65 cent over. Geen armoedeval. Geen ontmoediging van parttimers om meer te werken. Neen, een stimulans v

Veel meer het Nederlandse geluid in de Europese Unie laten horen in plaats van uitleggen van ze daar doen. Ik wil zaken omdraaien: gewoon uw belangen behartigen. Europa is een mooi ideaal, waarvoor ik me volledig wil inzetten. Maar Europa kan - moet - beter; dat is mijn opdracht. En dit is mijn tienpuntenplan: 1.        Banen, banen, banen. Veel is er gesproken over de schuldenproblemen van landen, banken en burgers. Nu de aanpak van werkloosheid! De Europese Unie moet inzetten op het aanjagen van de economische groei; het belangrijkste middel in de strijd tegen werkloosheid. Het bestaande geld voor Europese regio’s moet naar arbeidsintensieve projecten in onderpresterende regio’s. Geen export van grondstoffen als olijven, graan en druiven maar eindproducten. Regio’s zijn verplicht om te zorgen voor werk voor hun inwoners, zodat er geen volksverhuizing naar Noordwest Europa volgt. Natuurlijk blijft ‘Sociale Zekerheid’ de verantwoordelijkheid van Nederland; wordt

Siciliaanse zoutwinning - 3 Gisteren, zondag 1 september 2013, was het groot in het nieuws: ‘Eerder vast contract voor flexwerker’ . Een mooie kop. In theorie klinkt het allemaal heel erg mooi: “Flexwerkers moeten na 2015 niet na drie jaar, maar na twee jaar in aanmerking komen voor een vast contract. Dat is een van de punten uit een wetsvoorstel dat minister Asscher voor advies naar de Raad van State stuurt. Asscher wil voorkomen dat mensen tegen hun zin langdurig op basis van tijdelijke contracten bij dezelfde werkgever moeten werken”. Minister Asscher maakt een grote denkfout. In de praktijk van alle dag worden namelijk de flexibiliteitsmogelijkheden opgerekt. De randen van de wet worden door werkgevers opgezocht. Mogelijkheden van uitzendcontracten, detacheringscontracten en projectcontracten worden zo uitgebreid mogelijk gebruikt. Alles om maar geen contract voor onbepaalde tijd met de gewaardeerde werknemers aan gaan. Maar er komt een moment dat een werkgever a