Europa is niet technocratisch; Europa is gevoel.
Europa gaat niet over het overhevelen van bevoegdheden; Europa lost samen problemen op.
Europa sluit Griekenland en andere landen niet uit; Europa zijn wij allemaal.
Europa moet niet strakker en met deadlines en boetes; Europa leeft.
Vandaag wil ik iets rechtzetten. Mijn twee columns ‘sixpack in Europa’ heb ik nog goed eens nagelezen. En ik moet constateren dat ik de plank heb misgeslagen. Veel te methodisch. Veel te koud en kil.
Dat komt niet overeen met mijn gevoel van Europa. Sowieso begint alles in het leven met gevoel, en niet met de rede. De rede volgt dat gevoel.
Daarom schrijf ik vandaag juist over mijn gevoel voor Europa.
Een mens kent vele identiteiten. In welke groep voel ik me bij thuis? Hoe kijken anderen naar mij en in welke groep plaatsen ze me? En hoe onderscheid ik mezelf binnen een groep? Kortom wat is mijn culturele, geslachts-, politieke, arbeids- of persoonlijke identiteit?
En natuurlijk een nationale of regio-gebonden identiteit. De ene keer voel ik me Bussumer; soms nog steeds oud-Maaslander; sporadisch Noord-Hollander; natuurlijk Nederlander; vaker en vaker Europeaan; en soms ook wereldburger. En hoe zit het bij jou?
Terug nu naar Europa, en naar de Europeaan in mij. Ik schreef al dat ik meer en meer mezelf als Europeaan zie. Maar hoe verklaar ik dat gevoel? Welke rede verklaart mijn pro-Europa-gevoel?
Natuurlijk heeft dat te maken met het feit dat er vrede is in Europa. Een gevoel van ‘wij’ tegen ‘zij’ is daardoor de laatste 66 jaar niet meer gevoed. Belangrijke mijlpalen zijn er, wat te denken van:
· 1945, Einde van de Tweede Wereldoorlog.
· Berlijn, 1989, val van de muur. Gevolgd op 3 oktober 1990 toen Duitsland officieel werd herenigd. Einde van de oost-west-verdeling van Europa
· Maastricht, 1992, het Verdrag betreffende de Europese Unie oftewel het verdrag van Maastricht. Diende ter oprichting van de Europese Unie.
· 2007. Uitbreiding van EU tot 27 landen: België, Bulgarije, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenië, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië, Verenigd Koninkrijk en Zweden.
Het vrije reizen zonder douanecontroles en het gebruik van een gezamenlijke munt, versterken de Europese eenwording.
Maar niet alleen het verleden en heden tellen. Vooral de toekomst is voor mij de belangrijkste reden van mijn Europeaan-gevoel. De toekomst van ons werelddeel kan alleen als we Europese problemen samen oplossen. Als we met z’n allen Europa zijn. En als jij dat voelt, en jij, en jij, dan kunnen we zeggen dat Europa leeft!
Daarom is de enige weg die van een Europese federatie (column ‘Sixpack in Europa I; niet ondoorzichtig beslissen maar een federatie’) en een economische en fiscale unie ( column ‘Sixpack in Europa II; economische en fiscale unie’). Zo. Rechtgezet.
Natuurlijk lees ik graag weer jouw reactie. Doen!
Groet,
Bert Sonneveld
Reacties
Een reactie posten