Perspectief of kans |
Zo wint het CDA de verkiezingen voor het Europees
Parlement van 22 mei 2014: minder dingen doen; en de dingen die Brussel doet,
beter doen.
De Europese – en ook de Nederlandse – burger gaat het
steeds minder snappen. En ik blijf het maar uitleggen, maar ik vind het wel
steeds moeilijker worden. Want ik ga het zelf ook steeds minder snappen.
‘Waar gaat dit over?’, zal je je afvragen. Over de regel-
en lobbymachine in Brussel. De Europese Unie is – als je het mij vraagt – de
grip op zichzelf kwijt. Er gebeuren in Brussel zaken, die niet logisch zijn en
waar we – ik; in ieder geval – niet met ons boerenverstand bij kunnen.
Salarissen
EU-ambtenaren
Een paar maanden geleden bleek – op vragen van CDA-er
Pieter Omtzigt – dat 3.000 EU-ambtenaren meer verdienen dan de 144.000 euro van
Rutte. En dat dit aantal nog hoger ligt als we naar het nettosalaris kijken. De
wereld – in Nederland – stond even op z’n kop. Maar nu – ietsje later – is er
niets wezenlijk veranderd. Iedereen deed z'n plas en alles blijft zoals het was.
Doorgeslagen
bemoeizucht
Deze week in het nieuws: “Om borstvoeding niet te
ontmoedigen, mag op bepaalde babyvoeding geen foto van een baby meer komen. Dat
heeft het Europees Parlement in Straatsburg dinsdag besloten” en pas nog “De
Europese Commissie heeft een al goedgekeurd wetvoorstel over verplichte
etiketten op olijfolieflesjes ingetrokken na zware kritiek vanuit de
consumentensector”.
Waar bemoeien ze zich mee?
En natuurlijk is voedselveiligheid, eerlijke voeding en
consumentenbescherming belangrijk. Maar een ander etiket is een detail en niet
de oplossing die dit dichterbij brengt.
Uitbreiding Euro-
en EU-landen
Kroatië wordt over een paar weken EU-lid en Letland wordt
over enkele maanden lid van de eurozone. En landen als Albanië, Kosovo en Macedonië
staan ook op onze deur te bonzen. En niet te vergeten Turkije; een land dat
demonstraties met waterkanonnen en traangas neerslaat en met een conservatief-islamitische
regering die steeds meer vrijheden inperkt.
Terwijl het Europa-huis lekt als een gek. Ons dak moeten
we eerst repareren voordat we serres en schuurtjes aanbouwen.
Natuurlijk wil ik ook niet dat we een bananencontinent
worden, die ineens landen hun perspectief afneemt. Maar we kunnen niet soepel
omgaan met de toetredingsregels, zoals bij Roemenië en Bulgarije wel is
gebeurd.
Maar euroscepticisten slaan door als zij pleiten om ons
land uit de Euro en Europese Unie te laten stappen. Daarmee breken ze ons huis
af. Dat is kapitaalvernietiging.
Straatsburg
Twaalf keer per jaar vergadert het Europees Parlement een
week in Straatsburg. En de rest van het jaar in Brussel. Stoppen daarmee!
Natuurlijk weet ik dat dit in een verdrag staat en dat er
unanimiteit nodig is om dit te veranderen. Dat zal Frankrijk niet zomaar doen.
Maar ook Frankrijk wil ook wel eens iets, een vaste voorzitter van de Eurogroep
bijvoorbeeld. Gebruik Straatsburg dan als wisselgeld.
Veel eurofiele Europarlementariërs hoor ik daar niet
over. Zij zwijgen.
Tot slot
Laat me dit zeggen: ‘Ik ben voor Europa. Maar ik ben wel
voor een beter Europa’.
Het vertrouwen moet herwonnen worden door een eerlijk
verhaal te vertellen. Eerlijk zijn over wat we in het verleden verkeerd hebben
gedaan. Maar ook eerlijk hoe we de zaken gaan aanpakken. En dat is minder
dingen doen in de Europese Unie; en de dingen die Brussel doet, beter doen.
Zo winnen we de verkiezingen.
Mee eens?
Groet,
Bert Sonneveld
Econoom | Europa | CDA-lid
Reacties
Een reactie posten