Vitale berm
Wilde bloemen in Hilversum. Goed voor bijen en vlinders.
|
Even rekenen.
Als je in 2015 meer dan 50% meer uitgeeft dan in 2002,
dan gaat het eigenlijk wel goed met je. Zelfs als je dit corrigeert voor de
inflatie, blijkt dat je in 2012 ruim 20% meer uitgeeft dan tien jaar eerder. Dan
gaat het best wel goed met je.
Zeker als de inkomsten met zo ongeveer dezelfde
percentages toenemen.
Was het maar waar dat alle Nederlandse huishoudens dit
konden zeggen.
In tien jaar is de koopkracht van Nederlanders (mediaan
alle huishoudens) met 0,003 gestegen. Dat staat in schril contrast met de stijgingspercentages
uit de eerste alinea.
Echter zo’n forse toename van de uitgaven; dat is wel de
situatie van de Nederlandse staat.
In 2002 waren de uitgaven van de centrale overheid 174
miljard euro. En voor 2015 worden die – zoals het er nu uitziet – bijna 263 miljard.
Een stijging van 89 miljard euro; uitgeschreven € 89.000.000.000,00. Dat is een
stijging van meer dan 51%.
Als de uitgaven van de Nederlandse overheid worden
gecorrigeerd voor de inflatie (consumentenprijsindex Nederland alle huishoudens
afgeleid) dan is er in 2012 21% meer uitgegeven dan tien jaar eerder.
En jaar in, jaar uit zijn de uitgaven gestegen. Niet in één
jaar zijn de uitgaven lager dan het jaar daarvoor. Ieder jaar maar weer hoger;
en hoger; en hoger.
Hoezo bezuinigingen?
Rutte gaf vorige week in zijn persconferentie aan dat het
in Nederland al decennia de gewoonte is dat bij bezuinigingen de formule wordt
gehanteerd van twee derde overheidsbezuinigingen op de uitgaven en een derde belastingverhoging.
En ook voor volgend jaar – voor de zes miljard bezuinigingen – wil hij die
formule hanteren. Vier miljard bezuinigen en de belastingen moeten met twee
miljard omhoog.
De belastingen en premieontvangsten van het rijk zijn
gestegen van 173 miljard euro in 2002 naar de ruim 235 miljard euro die de
Nederlandse overheid hoopt te incasseren in 2013.
In tegenstelling tot Rutte zie ik over de afgelopen jaren
alleen maar een forse toename van zowel ’s lands uitgaven als ’s lands inkomsten.
Helemaal geen bezuinigingen; 0%. En ik zie geen lastenstijging van 33%, maar –
in dezelfde trant – een stijging van de belastingen en premies van 100%.
“Hoe kan dit?”, zal je je afvragen. Want door ‘links’
werden wij toch gewaarschuwd dat we ons land niet moesten kapot bezuinigingen. En
nu blijkt dat we helemaal niet bezuinigen.
Korte uitleg. Onze overheid gaat uit van een jaarlijkse
stijging van de uitgaven. En als die stijging minder snel moet gaan, dan wordt
er gesproken over bezuinigingen. Er kan dus – in woord – bezuinigd worden,
terwijl de uitgaven van het ene jaar naar het andere jaar toch stijgen.
Vreemd.
In het bedrijfsleven wordt daar anders mee omgegaan. Daar
wordt gesproken van ‘korten op de uitgaven’ als er minder geld uitgegeven kan
worden dan in het vorige jaar werd gedaan.
Lijkt mij een stuk logischer.
Dus ik wil dit helemaal niet uitleggen; ik wil hier tegen
ageren. Ik wil dat we een kleinere overheid krijgen en dat de samenleving – wij
samen dus – meer gaan doen. Ik geloof in het Rijnlands denken en de
coöperatiegedachte.
Laten we ons land gezond maken. Dit kunnen we doen door
anders te gaan denken. Het gaat niet om ‘kapot bezuinigen’. Wij moeten ‘vitaal
bezuinigen’.
Ik hoor het graag of je het met me eens – of oneens – bent.
Groet,
Bert Sonneveld
Econoom | Europa | CDA-lid
Reacties
Een reactie posten