Bert Sonneveld

Afgelopen week berichtte de kranten over een besluit van de Europese Commissie. Vanaf 2015 is het afgelopen met het maandelijkse voorschotbedrag dat consumenten aan hun energiemaatschappij moeten betalen. Dan wordt maandelijks achteraf betaald voor werkelijk verbruik. De zomer wordt daarmee honderden euro’s per maand goedkoper, de winter veel duurder. Zo werkt het met heel veel: tanken van benzine, boodschappen doen bij de supermarkt en de telefoonrekening. Gewoon achteraf betalen hoeveel iets ook echt kost. Lijkt mij een zeer logisch besluit. Zeker nu, met de nieuwe slimme energiemeters. Bijkomend voordeel is dat wij allemaal zuiniger gaan stoken als we elke maand een energienota krijgen die ons werkelijke gebruik weergeeft. Natuurlijk kwam er in direct een tegengeluid. Het zou in Nederland eens soepel gaan. Het Nibud en een andere club vinden het een beroerd idee en waarschuwen: “Dit gaat gegarandeerd fout”. Wat een betutteling. Maar ook weer een goed voorbeeld van de drie politiek

Europa is niet technocratisch; Europa is gevoel. Europa gaat niet over het overhevelen van bevoegdheden; Europa lost samen problemen op. Europa sluit Griekenland en andere landen niet uit; Europa zijn wij allemaal. Europa moet niet strakker en met deadlines en boetes; Europa leeft. Vandaag wil ik iets rechtzetten. Mijn twee columns ‘sixpack in Europa’ heb ik nog goed eens nagelezen. En ik moet constateren dat ik de plank heb misgeslagen. Veel te methodisch. Veel te koud en kil. Dat komt niet overeen met mijn gevoel van Europa. Sowieso begint alles in het leven met gevoel, en niet met de rede. De rede volgt dat gevoel. Daarom schrijf ik vandaag juist over mijn gevoel voor Europa. Een mens kent vele identiteiten. In welke groep voel ik me bij thuis? Hoe kijken anderen naar mij en in welke groep plaatsen ze me? En hoe onderscheid ik mezelf binnen een groep? Kortom wat is mijn culturele, geslachts-, politieke, arbeids- of persoonlijke identiteit? En natuurlijk een nationale of regio-geb

Nog steeds schrijf ik niet over mijn laatste poging om mijn overtollig vet te laten verdwijnen. Graag neem ik je mee naar een veel belangrijker onderwerp, namelijk naar Europa. Gisteren gaf ik enige uitleg over de werking van Europa; vandaag dan de vervolgcolumn. Met hulp van de sites van CDA-Europarlementariër Corien Wortmann en het Belgische Express. Vandaag was de finale stemming in het Europees Parlement over het zogenaamde sixpack, de zes nieuwe wetten die de Europese Unie moeten toestaan de begrotingen van de lidstaten in de eurozone beter onder controle te houden. Met dit wetgevingspakket krijgt de Europese Commissie stevige bevoegdheden om op te treden als onafhankelijke begrotingsautoriteit. Problemen in de eurozone kunnen nu in een vroeg stadium worden aangepakt. Het toezicht door de Europese Commissie is veel strakker geregeld, met duidelijke deadlines, onafhankelijke statistieken en boetes voor fraude. Al deze maatregelen zijn erop gericht om het vertrouwen van de financië

Niet een column over mijn trainingsopbouw om mijn overtollige kilo’s kwijt te raken, maar een achtergrondverhaal over Europa. Europa zit al veel te lang in een verdomhoekje. En hopelijk geeft deze column haar een zetje in de juiste richting. In de richting van een Europese federatie. Aanleiding om dit nu te schrijven is de finale stemming van morgen in het Europees Parlement over het zogenaamde six-pack, de zes nieuwe wetten die de Europese Unie moeten toestaan de begrotingen van de lidstaten in de eurozone beter onder controle te houden. Best belangrijk. Eerst vandaag enige uitleg met hulp van Wikipedia en Kennislink; en morgen een vervolgcolumn. Best ingewikkeld De Europese Unie (EU) is een intergouvernementele en supranationale organisatie. Bepaalde bevoegdheden van de nationale staten zijn overgedragen naar een autoriteit die boven de nationale staten staat. Maar ook: beslissingen moeten unaniem genomen worden. Weet jij hoe Europa wordt bestuurd? Zelf moest ik het ook opzoeken.

… daar lusten de honden geen brood van. Deze keer schrijf ik over honden. Dit naar aanleiding van een artikel in de Gooi- en Eemlander van vorige week met als kop: “Bussum pakt hondenpoep aan; plantsoenendienst gaat controleren op opruimen uitwerpselen”. Sympathiek natuurlijk. Maar ook symptoombestrijding. Overlast door hondenpoep staat in alle top tienen van ergernissen. Dat is vaak een reden waarom lokale politici hier iets over roepen. Maar verder dan symptoombestrijding komt het vaak niet. Hierbij een aanzet tot integrale aanpak. Onderstaande is onder andere tot stand gekomen na een rondleiding en gesprekken bij een kynologenclub. Hondenbeleid Enkele voordelen van het hebben van honden zijn: •              Beweging voor baasje •              Lager cholesterol en minder stress voor baasje •              Het bevordert het contact in een buurt: sociale cohesie. Ik hoor vaak dat er onvoldoende vuilnisbakken in Bussum zijn. Om de hondenpoep in achter te laten. Ook zijn er niet genoe

Met de gelijkheid van godsdiensten en daarmee gelijke behandeling van godsdiensten ben ik grootgebracht; ook binnen het CDA. Maar klopt die gelijkheid van godsdiensten wel? In mijn vorige column heb ik al geschreven over onze zomervakantie die wij in Marokko hebben doorgebracht: mooie reis waaraan ik mooie herinneringen heb. Vandaag schrijf ik nogmaals over Marokko. En nu wil ik mijn veranderde inzicht over de islam delen. Tot nu toe dacht ik over de islam vooral als ‘ook’ een godsdienst. Van huis uit heb ik meegekregen dat geloven iets is dat je met je hart doet. Ik heb een Nederland Hervormde opvoeding genoten. En de Koran zag ik meer als een vervolg op de Bijbel. Met enkele extra hoofdstukken. Dat inzicht is in Marokko veranderd. Binnen het CDA wordt het debat over de islam eigenlijk niet gevoerd. En als CDA-ers spreken over de islam, dan is dat met respect. Maar je kunt het ook zien als zalvend. Dit temend gedrag komt voort uit een houding van ‘wij gelovigen onder elkaar’. Laats

Geld verdienen aan mijn activiteiten op internet? AdSense is geplaatst. Eens kijken of het mij ook lukt... Klik vooral eens op de advertenties die hiernaast of hieronder staan! Bert Sonneveld

Voorbeeld: een man verzorgt zijn zieke vrouw. Zijn buren vragen wat ze kunnen doen. Eerste reactie van de man is dat hij alles zelf doet én wil doen voor zijn zieke vrouw. Hij ziet het als zijn taak; niet meer en niet minder. Er is niets waarmee zijn buren hem kunnen helpen. Hij kan het in ieder geval niet bedenken. Buren vinden dat onvoldoende want willen het echtpaar echt helpen. Na burenberaad bieden ze aan om met zeven buren iedere dag en om de beurt voor de zieke vrouw en haar man te koken. Het echtpaar is zeer blij met de aangeboden hulp. De man uit het voorbeeld is een mantelzorger. Mantelzorg is de zorg voor chronisch zieken, gehandicapten en hulpbehoevenden door mensen die dichtbij staan: familieleden, vrienden, kennissen en buren. Dus ook de zeven buren zijn mantelzorgers. Het gaat om langdurige zorg die onbetaald is. In Nederland zijn er 3,7 miljoen mensen die voor een ander zorgen. Ongeveer 750.000 mantelzorgers (cijfer CBS, 2009) zorgen meer dan acht uur per week en lang

Onze vakantie 2011 ging dit jaar naar Marokko. Als vakantieland voor een gezin met jonge kinderen (7 en 5 jaar) was dit misschien niet de meest voor de hand liggende keuze. Maar wel een land dat wij graag wilden zien. En ach, die ongemakkelijkheden nemen we wel op de koop toe. Van tevoren heb ik me drukker gemaakt dan andere vakanties; druk over de hitte, de overnachtingen, ramadan, de vele verplaatsingen en alle mogelijke ziektes. Niet eens zozeer voor mezelf, maar meer hoe de kinderen het zouden doen. En dan was er twee weken voor de vakantie ook nog de inenting voor – of beter geformuleerd; tegen – hepatitis A en DTP. Op 31 juli 2011 startte de reis van 24 dagen, 12 verschillende overnachtingsplekken, vervoer met huurauto, trein en bus En terecht. Toen we aankwamen in Marrakech was het 46 graden Celcius. Heet. Nog niet eerder voelde ik zonder iets te doen zweet in stroompjes langs mijn lijf lopen. Maar na een relatief korte periode waren we aan de hitte gewend. En ook aan de ander