Bert Sonneveld

Ik ben kwaad. Het is goed mis in het onderwijs, de wetenschap, de politiek, de journalistiek, bij de banken en de woningbouwverenigingen. Het is goed mis met Nederland, in Europa en in ons liberale Angelsaksische systeem. Losgeslagen. Deze eerste zinnen vatten mijn twee columns over de huidige morele crisis kort samen. Hier zijn mijn columns volledig te lezen: Morele Crisis en Morele Crisis II . Na het schrijven van deze columns zijn Amarantis, Diederik Stapel, Van Rey en Hooijmaijers, knip- en plakwerk van kranten, de bonuscultuur bij banken en Vestia opgevolgd door: ‘Laat Frans Weekers (VVD) eerst maar eens uitleg geven over zijn relatie met Van Rey en over de keuze voor een belastingkantoor in Roermond in plaats van Venlo’, ‘ De Zwitserse bank UBS betaalt zware boete voor Liborfraude’, ‘Premier Rutte houdt vol dat hij geen fouten heeft gemaakt bij de aanstelling van Co Verdaas (PvdA) als staatssecretaris’, ‘ABP zegt door de Amerikaanse bank JPMorgan Chase te zijn mi

Ik ben kwaad. Op mezelf. En op ons systeem. Als eerste maar bij mezelf beginnen. Kwaad op mezelf. Afgelopen week heb ik een column geschreven, ‘Morele Crisis’. http://sonneheerdt.blogspot.nl/2012/12/morele-crisis.html Zanderij Cruysbergen, met sneeuw, 8 december 2012 Een goed stuk, waar ik instemmende reacties op heb gekregen. Maar achteraf teruglezend, kom ik erachter dat ik dit schreef vanuit de ratio; analyserend. En niet vanuit mijn emotie; niet vanuit de reden waarom ik het schreef. De reden dat ik over de morele crisis in het onderwijs, de wetenschap, de politiek, de journalistiek, de banken en de woningbouwverenigingen schreef, is omdat ik kwaad ben. Kwaad op ons systeem. Er is van alles mis in hoe wij mensen met elkaar omgaan. Hoe kan het zijn dat iemand jaar in jaar uit het systeem beduvelt. Alleen ter meerdere glorie van hem- of haarzelf. En dan ook nog vaak alleen uit financieel gewin op de korte termijn. Bewust beduvelen. Weten da

Neues Palais  in  Park Sanssouci, Potsdam, Duitsland We kunnen eigenlijk niet meer van uitzonderingen spreken. Heel veel vergelijkbare uitzonderingen bij elkaar maken misschien nog geen regel; nog niet. Maar het laat wel een hele duidelijke trend zien. Een kwalijke trend. De crisis vanaf 2008 blijkt vooral een morele crisis te zijn. Onderwijs . Amarantis. “De raad van toezicht was ineffectief, het college van bestuur bezat niet de juiste competenties, de accountant was niet kritisch genoeg en de onderwijsinspectie onderkende de ernst van de situatie onvoldoende”, aldus het onderzoeksrapport over de financiële problemen en misstanden. Onderzocht moet nog worden of er ook sprake is van zelfverrijking. Kunnen individuen zo ondergaan in een systeem dat zij de anonimiteit misbruiken voor eigen gewin? En ook hier weer de kanttekening dat het onbekend is hoe het op andere scholengroepen is gesteld. Want problemen blijven blijkbaar lange tijd onbekend . Wetenschap . Dieder

Aanstaande zaterdag, 24 november 2012, is de Algemene Ledenvergadering van het CDA Noord-Holland. De Ah-el-vee. De najaarsvergadering. Ik hoop daar alle CDA-leden uit Noord-Holland te treffen. Voor de agenda en andere wetenswaardigheden: http://www.cda.nl/NoordHolland/Actueel/Agenda/2012/11/47/Algemene_Leden__Vergadering.aspx . Het is een jaar geleden dat ik werd benoemd in het Algemeen Bestuur van het CDA Noord-Holland. Als ik terugkijk op dat eerste jaar, dan moet ik – toch weer – denken aan het woord ‘verfrissend’. Zo ben ik halverwege dat jaar met veel stemmen gekozen tot lid van het Dagelijks Bestuur. Met in mijn portefeuille onder ander HRM, Social Media en de Commissie Buitenland. Ook verfrissend was de Noord-Hollandse campagne voor 12 september jl., onder andere de bijeenkomst in Volendam. Heel veel afdelingen waren daar aanwezig; een grote opkomst. En om niet te vergeten de werkbezoeken met Michel Rog en de andere campagne-activiteiten in de Gooi en Vechtstreek. Za

Foto van Cecilienhof (genomen tijdens onze zomervakantie 2012) waar aan het einde van de Tweede Wereldoorlog de conferentie van Potsdam werd georganiseerd.  Europa staat de laatste dagen in het middelpunt van de belangstelling. Hoogste tijd dat ik een column wijd aan mijn favoriete onderwerp. Afgelopen vrijdag maakt het Nobelcomité bekend dat de Europese Unie de Nobelprijs voor de Vrede krijgt: “The union and its forerunners have for over six decades contributed to the advancement of peace and reconciliation, democracy and human rights in Europe”. En verderop in de argumentatie: “The stabilizing part played by the EU has helped to transform most of Europe from a continent of war to a continent of peace”. Dat is mooi. Van een continent van oorlog naar een continent van vrede. Maar voor wie is de prijs nu eigenlijk? Voor Martin Schulz, voorzitter van het Europees Parlement? Voor Herman van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad? Voor José Manuel Barroso, voorzitter van

De polariserende verkiezingscampagne 2012 heeft geleid tot twee grote flankpartijen, VVD en PvdA, en een politiek midden – van CDA en D66 – dat leger is dan ooit. Nu, eind september 2012, proberen de twee winnaars gezamenlijk om te komen tot een meerderheidsregering. Dat is niet goed voor Nederland en niet goed voor het aanzien van onze landelijke politiek. En dat terwijl er een alternatief is dat veel aantrekkelijker is. Namelijk een minderheidsregering van alleen de VVD. Nog geen week na de verkiezingen gaven PvdA en VVD al niet thuis. De PvdA deed geen enkele moeite om de BTW-verhoging per 1 oktober a.s. tegen te gaan; een punt dat prominent op hun posters in onze bushokjes te lezen was. En VVD én PvdA spraken in het openbaar niet meer over het terugdraaien van de forensentax; en al helemaal niet hoe zij die anderhalf miljard, de kosten van dat terugdraaien, in 2013 wilden bezuinigen. Dit gedrag tast het vertrouwen in de politiek bij heel veel mensen aan. Nederlanders wi

Een week geleden waren de verkiezingen voor een nieuwe Tweede Kamer. De naar de flanken opgeschoven VVD en PvdA groeiden sterk ten koste van de echte flanken van respectievelijk PVV en SP. Het politieke midden van CDA en D66 bleef leger dan ooit. Het CDA heeft een all-time-low behaald: 13 zetels. Een historisch perspectief. Terug naar 50 jaar geleden; 1963. Het CDA bestond nog uit drie afzonderlijke partijen: KVP, ARP en CHU. De CHU had in dat jaar – net zoals het CDA nu ook – 13 zetels. Ook de ARP had er toen 13. De KVP kreeg bij deze verkiezingen 50 zetels. Bij elkaar dus 76 zetels in de Tweede Kamer; oftewel een meerderheid. Het CDA nu is dus even groot – beter gezegd even klein – als de kleinste van de drie voorgangers van de partij. Drama. Hoe komt dit? En belangrijker hoe komt het weer goed? Het CDA komt met een commissie om dat te onderzoeken. Hier is alvast mijn analyse en enkele oplossingen. Inhoud Wij, CDA-ers, vinden de inhoud het allerbelangrijkst.

Nederland heeft afgelopen woensdag gekozen. Een kwart koos voor Mark Rutte en een kwart stemde op de club van Diederik Samsom. Hun partijen waren naar de flanken opgeschoven om respectievelijk PVV en SP de wind uit de zeilen te halen. En dat lukte. Het politieke midden bleef leger dan ooit. En is dat erg? Ik vind van wel. Want met Rutte krijgen we wel meteen veel VVD-ers en hun ideeën er ‘gratis’ bij. Marktwerking en ik-cultuur gaan hand in hand. En Samsom? Ook hij neemt zijn vrienden en denkbeelden mee. Willen alles oplossen door het bedenken van veel overheidsregeltjes. En nóg meer regeltjes. Dat tezamen zal uitmonden in een doorgeschoten graai-cultuur dat de overheid probeert tegen te gaan met veel regels. Afgelopen week hoorde ik dit verhaal. Het speelt af in een bedrijf met maximaal twintig medewerkers op kantoor. En zij hebben een snoeppot, Energybox genaamd. Aan het begin van de maand zit deze box vol met lekkere marsen, twixen, dropjes etc. En aan het eind

         Michel Rog op campagne in Muiden (Foto: Fred Blaas) Ik stem op 12 september 2012 op nummer vijf van lijst vier. In mijn vorige column heb ik dat uitgebreid uit de doeken gedaan. Ik stem op Michel Rog. En jij dan? Stem jij ook op Michel Rog? Michel Rog In deze column wil ik jou overtuigen om ook op Michel Rog te gaan stemmen op aanstaande woensdag. Nog even de belangrijkste argumenten op een rij. Michel Rog is niet voor niets hoogste binnenkomer op de CDA-lijst. Op nummer vijf. Met stip. Michel Rog is een maatschappelijke smaakmaker. Hij is voorzitter van CNV Onderwijs. Bekend met ons onderwijs; van haver tot gort. Ook de arbeidsmarkt en ons poldermodel kent Michel van zeer nabij. Michel Rog heeft gekozen voor de Gooi en Vechtstreek om campagne te voeren en zal na 12 september onze man in ‘Den Haag’ zijn. Michel Rog bezocht ‘Speeltuin en theehuis Heidezicht’, waar hij sprak over zonne-energie, initiatieven van onderop en verkleinen van de afstand met d

           Bert Sonneveld (l) en Michel Rog (r) op campagne in Bussum Op 12 september 2012 stem ik op nummer vijf van lijst vier. Op Michel Rog. Dat mijn stem naar het CDA gaat, dat zal voor niemand een verrassing zijn. Het verkiezingsprogramma zit gewoon hartstikke goed in elkaar. Er worden de juiste keuzes gemaakt voor de toekomst van Nederland. Staatsschuld terugbrengen en hervormen gaan hand in hand. De CPB-doorrekening laat positieve uitkomsten zien. Goed voor werk, gezin en samenleving. En Buma voert een goede campagne door te benadrukken dat wij hard toe zijn aan een nieuwe moraal. Dan nog even over de keuze rechts of links; de keuze tussen Rutte en Roemer, of inmiddels Rutte en Samsom. Zo simpel is het natuurlijk niet. En zo werkt het niet in Nederland. We hebben geen tweepartijenstelsel. Nee, wij kennen zeer uiteenlopende partijen. En daar moeten we trots op zijn. Strategisch stemmen werkt niet. Het vooraf toch niet bekend is hoe de coalitiebesprekingen na 12

           Michel Rog op campagne in Hilversum Niet alleen is de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen van 12 september 2012 begonnen. Ook is de campagne via de nieuwe media voor de gemeenteraadsverkiezingen van 19 maart 2014 nu al gestart. Misschien bekend. Philip Kotler. Amerikaans professor in Internationale Marketing. Hij heeft veel geschreven over marketing en marketingstrategie. Nederlandse hoogleraren marketing kozen zijn boek 'Marketing Management' als het meest invloedrijke marketingboek ooit. Kotler dus. Hij schrijft dat de invloed van reclame afhankelijk is van: 1.        het bereik; 2.        de frequentie; en 3.        de impact En dat het belangrijk is om de rendabelste combinatie van deze drie te vinden. Dit geldt ook voor politieke boodschappen en sociale – of beter gezegd de nieuwe – media. Als we alvast vooruitkijken naar de gemeenteraadcampagne van 2014, dan is het zeer belangrijk om nu al te gaan werken aan het eerste punt: ber

N aar de top?  Best vaak kom ik mensen tegen die aangeven dat zij het dit keer echt niet weten. Op wie moeten zij op 12 september ’12 gaan stemmen. Hierbij een hulp. Zelf kan ik me heel goed voorstellen dat je CDA stemt. Als je de uitgangspunten en het verkiezingsprogramma van het CDA kent, dan is dat logisch. De afgewogen combinatie van solidariteit, publieke gerechtigheid, gespreide verantwoordelijkheid en rentmeesterschap geven een goede koers voor de day-to-day-beslissingen die in de Tweede Kamer worden genomen. Maar laat ik beginnen bij om alle partijen een eerlijke kans te geven. De eerste keuze die je volgens mij moet maken is of je voor of tegen het lenteakkoord stemt. Waardeer je het dat vijf partijen – met Jan Kees de Jager – na de val van het kabinet de verantwoordelijkheid hebben genomen om een akkoord te sluiten? Of sta je aan de kant van de onverantwoordelijken: PvdA, SP, PvdD en PVV? Partijen die geen moeite hebben genomen om de tekorten in de komen

Het tegenovergestelde van ‘verantwoordelijkheid nemen’ is ‘onverantwoord gedrag’. En als je verantwoordelijk bent voor een fout, dan ben je schuldig. Een paar weken geleden was Nederland blij dat politici in Den Haag hun verantwoordelijkheid hadden genomen door het sluiten van het Lenteakkoord. Een akkoord tussen D66, VVD, GroenLinks, ChristenUnie en het CDA. Met een mooie rol van CDA-er Jan-Kees de Jager. In zeer korte tijd was het gelukt om een start te maken met het op orde brengen van de staatsfinanciën. Ik schrijf bewust ‘een start te maken’, want een tekort van 3% van het Bruto Binnenlands Product (BBP) betekent nog steeds dat er zo’n 18 miljard in 2013 extra wordt uitgegeven dan dat er binnenkomt. En dat is ongezond. De staatsfinanciën zijn pas echt op orde als we evenveel of minder uitgeven dan dat we binnenkrijgen. Ook moet de staatsschuld weer onder de 60% van het BBP komen. En natuurlijk moeten we streven naar het aflossen van de gehele staatsschuld. Terug na

Beste mede-bestuursleden, Verfrissend. Graag wil ik verfrissend in uw Dagelijks Bestuur stappen. Dat heb ik gedaan als lijsttrekker in Bussum en dat wil ik nu weer doen. Even kort wat over mezelf met betrekking tot het CDA: het CDA ken ik goed. Als Campagneleider, Fractievoorzitter van Naarden en van Bussum, Trainer ‘Nieuwe Media’ voor het Steenkampinstituut en Buitenlandcommissie van Noord-Holland.Sinds het najaar 2011 ben ik Algemeen Bestuurslid voor het CDA Noord-Holland en regiovertegenwoordiger van CDA-regio ’t Gooi en de Vechtstreek. Met groot enthousiasme stel ik mij nu verkiesbaar voor het DB om de volgende redenen: Ten eerste wil ik het CDA in de provincie Noord-Holland een nieuwe, krachtige en toekomstgerichte betekenis geven.  Die 9% van Noord-Holland die in 2010 bij de landelijke verkiezing op ons stemden en ook de behaalde 9% bij de Provinciale Statenverkiezing is natuurlijk veel te laag. Het is goed dat onze partij bezig is met vernieuwingen. We krij

Rondom het weekend van 21 en 22 april 2012 vielen er twee coalities. Op vrijdag de 20 ste zegde het CDA-Limburg het vertrouwen op in de PVV in die provincie en een dag later liep Geert Wilders weg uit het Catshuis. Het vervolg op deze twee gebeurtenissen was totaal anders. In Limburg werd en wordt er in alle rust gesproken over een nieuwe coalitie, zonder dat er verkiezingen worden gehouden. Bij de Haagse politici brak paniek uit: verkiezingen, en wel zo snel mogelijk. Er wordt openlijk ruzie gemaakt over het tijdstip van die verkiezingen. Veel lopende wetsvoorstellen, waaronder de Wet Werken naar Vermogen, worden controversieel verklaard en worden sowieso het komende halfjaar niet – en misschien wel helemaal nooit – behandeld. Andere besluiten, zoals die van de animalcops, worden teruggedraaid. Kortom, chaos in Den Haag. Om onder andere deze reden pleit ik voor maar eens per vier jaar verkiezingen te houden voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal en niet na de va

Het CDA organiseert deze dagen een vijftal bijeenkomsten in het land. De leden van de werkgroep Organisatie gaan het land in om CDA-ers te horen over voorstellen voor verbeteringen in de structuur en cultuur van onze vereniging. De werkgroep is ingesteld naar aanleiding van de aanbevelingen van het evaluatierapport ‘Verder na de klap’ van Léon Frissen. En met een woordspeling is de naam van deze reeks ook verklaard: De VerFrissing van het CDA. Natuurlijk legde jij – ook – meteen de link naar mijn boekje van anderhalf jaar geleden: ‘Verfrissend’. Wat een vooruitziende blik had ik. Want al ver voordat commissie Frissen de verkiezingsnederlaag van het CDA van 2010 onderzocht; en ver voor die Tweede-Kamer-verkiezing van 9 juni 2010; zelfs nog ver voordat het kabinet viel waardoor die verkiezingen moesten komen, werkte ik al met het motto ‘Verfrissend’ in de politiek. Dat vind ik leuk. Trouwens, mijn boekje is nog steeds verkrijgbaar. Rechtstreeks bij mij. In de boekhandel van Bruna Buss